Αυτό που αποκαλούμε ζωή...

Ένα μικρό λουλούδι, ναι αυτό είναι η ζωή! Ένα τόσο δα μικρό, ασήμαντο εκ πρώτης όψεως, λουλούδι! Και τι να κάνεις με κάτι τόσο μικρό? Μοίρασε τα πέταλα του ένα-ένα, σε κάθε άνθρωπο που αγγίζει τη ψυχή σου. Μα τα πέταλα είναι ελάχιστα, άρα κι οι άνθρωποι όπου θα τα μοιράσεις! Μη σκεφτείς την επιλογή, άσε τους άλλους να στο "υποδείξουν" διότι υπάρχουν άνθρωποι που θα σου δείξουν ότι αξίζουν κι θα διεκδικήσουν, κάτι τόσο ασήμαντο κι όμως τόσο μεγάλο! Κι αφότου πάρεις κάτι τόσο ελάχιστο, δώσε κάτι παραπάνω. Ένα μέσο είναι η ζωή, ένας τρόπος να πλησιάσεις τους άλλους, να πονέσεις ή να γελάσεις ή κι τα δυο συγχρόνως! Χτίζουμε ανόητους "κανόνες"  σε κάτι όπου δεν είναι εφικτό να υπάρχουν, διότι πάντα κάποιος θα βρεθεί στο δρόμο μας να τους ανατρέψει γιατί οι άνθρωποι είναι μαγικοί κι έχουν αυτή την ικανότητα να σου αποδεικνύουν κάθε φορά ότι κάθε λουλούδι κάθε πέταλο είναι διαφορετικό κι δεν διέπεται από κανόνες. Ζήσε έξω από τους κανόνες, τα "πάντα" κι τα "ποτέ" που θεωρείς ότι έχεις θέσει για τη ζωή, γιατί σε κάθε γωνία θα βρίσκεται κάποιος να σου ανατρέψει κι από κάτι. Μοίρασε τα πέταλα σε αυτούς που τα διεκδίκησαν, σε αυτούς που απέδειξαν ότι τα αξίζουν κι άσε να σου δώσουν κάτι παραπάνω κι να σου ανατρέψουν μια-μια τις θεωρίες σου! Ναι είναι ωραία η ζωή, αρκεί να μην φοβάσαι να αφήσεις τους άλλους να σε αγγίξουν διότι τότε έχεις φορέσει παρωπίδες στην καρδιά σου!

"Κάνουμε τόσα πολλά για να μην πεθάνουμε κι τόσα λίγα για να ζήσουμε! "