Κάθε εποχή χαρακτηρίζεται από τους ανθρώπους της, αυτοί την χτίζουν αυτοί την περιβάλλουν και την χαρακτηρίζουν. Θεωρώ πως η εποχή μας χαρακτηρίζεται από έναν καναπέ, μια τηλεόραση, έναν υπολογιστή. Άνθρωποι κενοί, συναισθηματικά κυρίως. Κεφάλια "γεμάτα χρυσάφι", που λέει και ο μέγας Αγγελάκας. Όλοι έχουμε πάθει αμνησία, αμνησία στη ζωή. Πιστεύω πως αυτή η γενιά δεν δημιουργεί τίποτα ζει από τα έτοιμα και αν επρόκειτο να παράγει τότε παράγει εκ βάθος τσέπης. Γι αυτό κανείς δε θα θυμάται αυτή την εποχή. Το χρήμα αντικατέστησε κάθε πράξη μας και έγινε αυτοσκοπός μας, ξεχνώντας ότι είναι ένα απλό κομμάτι χαρτί. Τίποτα δε δημιουργείται για να δημιουργηθεί παρά μόνο για να υπάρξει για λίγο καιρό να οικονομήσει και να πλουτίζουμε όλοι. Γεμάτες τσέπες άδειες καρδιές. Ξεχνάμε ότι η μαγκιά της δημιουργίας είναι απλά να την κάνεις. Αλλά βέβαια τι να περιμένεις από ανθρώπους που η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από είδωλα, από lifestyle και "in" καταστάσεις. Θα κλείσω όμως με την ελπίδα ότι σύντομα θα υπάρξουν άνθρωποι που θα δημιουργήσουν όχι για να βγάλουν λεφτά, αλλά για να δώσουν κομμάτια τους στους υπόλοιπους ανθρώπους γιατί στο κάτω κάτω αυτό είναι το νόημα και όταν γίνεται είμαι πεπεισμένος ότι οι άνθρωποι το εκτιμούν, τουλάχιστον αυτοί που δεν έχουν ακόμη παραδώσει τις καρδιές στο απόλυτο κενό.
"Κλόουν την Τετάρτη, την Κυριακή νεκρός στης λύπης το κατάρτι σε σταύρωσε ο Θεός δίχως νερό και αγάπη σε άφησε εδώ! "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου